Collumpie belicht ……..

Het was maandagmorgen. Het hele weekend had ik 

mij laten leiden door de weersvoorspellingen over 

sneeuw, regen, gladheid en nog een aantal van die 

winterse dingen. Ik was dus keurig binnen gebleven.

Ik had echter besloten dat ik maandag zeker zou 

gaan lopen; wat voor weer ook voorspeld zou worden. 

Voor de middag werd ook weer van alles voorspeld 

dus dan op maandagmorgen maar gaan. Het was droog. 

Echter op het moment dat ik mijn shirtje aantrok begon 

het te sneeuwen. Afspraak is afspraak dus door met 

omkleden en naar buiten. Een route gekozen met zo 

veel mogelijk zandpaden om eventuele gladheid te 

voorkomen. Het sneeuwen ging harder maar verder was 

eigenlijk alles prima. Langs de Maas een buizerd die van

dichtbij voorlangs kwam, een witte reiger die zich twee

keer verplaatste en een grote vlucht ganzen die opvlogen 

toen ik voorbij kwam. Daarnaast twee keer mensen die 

in gedachten de hond aan het uitlaten waren gevraagd of 

ik door kon lopen (de honden hadden een behoorlijk

formaat en kwamen op me af). Om mij heen werd alles

steeds witter en ikzelf deed daar vrolijk aan mee. De 

Runnersworld in het weekend goed gelezen en dus zeker 

niet teveel kleding aangetrokken. Het verliep allemaal 

voortreffelijk.  Omdat ik er steeds meer plezier in kreeg 

heb ik het duurloopje maar met een extra lus vergroot. 

Het sneeuwde zo hard dat mijn voetstappen op het 

laatste stuk, dat ook mijn eerste stuk was geweest, alweer 

waren dicht gesneeuwd. Na ongeveer 5 kwartier kwam ik 

met een goed gevoel thuis en had eigenlijk een beetje de 

pest in dat ik mij in het weekend door allerlei voorspellingen 

had laten tegenhouden. In voorgaande jaren had ik dat

ook nauwelijks gedaan en de duurlopen in winterweer 

waren zeker net zo leuk als in de zomer. Voor deze 

winter heb ik het al weer geleerd: wat de voorspellingen 

ook zijn; gewoon blijven ………lopen. 

Collumpie